Eerst het samen leven dan de gezondheidszorg

“Beleidskaders als IZA, GALA en WOZO en de substantiële financiële middelen die eraan verbonden zijn, creëren energie. Bureauprofessionals werkzaam voor overheden, de gezondheidszorg en – in veel mindere mate – de welzijnssector, zoeken elkaar op om de plannen verder uit te werken, nieuwe teksten te maken. Burgers zijn hier enkel degenen over wie gesproken wordt.”

Piet-Hein Peeters

“Interessant is dat ‘zorgzame gemeenschappen’ een nogal ambivalente verhouding hebben met professionals en beleidsmakers. Deze gemeenschappen lijken eerder ondanks dan dankzij professionals en beleid te zijn ontstaan. Soms kun je wel zeggen dat juist het wegvallen van professionele steun de aanleiding was voor bewoners om de ontwikkeling van de gemeenschap ter hand te nemen. En vervolgens blijven ze huiverig voor bemoeienis van overheid en professionals.”

“Burgers zijn door beleidsmakers in de gezondheidszorg ontdekt als arbeidspotentieel. Investeren in de sociale basis is de manier om dat potentieel te ontsluiten, zo is te lezen in het Integraal Zorg Akkoord, het Gezond en Actief Leven Akkoord en het programma Wonen, Zorg en Ondersteuning voor Ouderen.”

“Burgers zijn door beleidsmakers in de gezondheidszorg ontdekt als arbeidspotentieel. Investeren in de sociale basis is de manier om dat potentieel te ontsluiten, zo is te lezen in het Integraal Zorg Akkoord, het Gezond en Actief Leven Akkoord en het programma Wonen, Zorg en Ondersteuning voor Ouderen.”

“Inspanningen die ruimte regelen voor bewonerscollectieven roepen het beeld op van een vermoeiende dans waarbij beide partners proberen de ander te sturen, maar het eigen ritme voortdurend in de weg zit. Wellicht moet beleid juist vertrekken vanuit het idee dat er door het ‘zorgsysteem’ en de ‘burgers’ niet met elkaar gedanst hoeft te worden, dat ze niet met elkaar aan tafel hoeven, dat ze niet samen plannen maken.”