Gewoon maar beginnen en steeds iets groter dromen in Hengstdijk

Toen de enige basisschool van Hengstdijk een paar jaar geleden onverwacht plots de deuren sloot, begon een paar honderd meter verderop in Dorpshuis De Schuur het dagdromen. De leegstaande school was een stuk ruimer en bovendien warmer dan de verbouwde gymzaal waar nu geklaverjast, gehandwerkt en gesport wordt. Wat zouden ze daar allemaal wel niet kunnen organiseren? We spraken voorzitter Jozef de Roos over hoe ze leerden steeds iets groter te dromen over een aankoop. En hoe je dan beter maar gewoon zelf kunt beginnen, ook als anderen dat nog niet doen.

Van gymzaal naar school

Ze zijn er nog niet, dat wil hij wel even benadrukken. De gemeente heeft namelijk nog niets toegezegd over de invulling van de school. En er zijn andere kapers op de kust voor de aankoop van het gebouw, waarschijnlijk ook commerciële partijen. Maar het optimisme stuitert je tegemoet als je oud-docent en bouwondernemer Jozef de Roos spreekt.

In de eerste plaats over het belang van De Schuur voor Hengstdijk, onderdeel van Gemeente Hulst. Het dorp heeft geen eigen kroeg, of ander buurthuis waar bewoners heen kunnen voor een praatje, een potje kaarten, of een borrel. In De Schuur blijven mensen op de hoogte van elkaars leven.

Maar de huidige locatie is niet ideaal, zo ziet hij ook. De gymzaal is gebouwd op de vloer van een oude boerderijschuur uit de negentiende eeuw. Niet te isoleren, zegt hij met bouwkundige blik. En is het ook niet gewoon zonde van zo’n relatief nieuw, leegstaand schoolgebouw? Hoe konden ze de gemeente nou bewegen om de maatschappelijke bestemming van het gebouw in stand te houden voor het dorp?

Draagvlak organiseren

Daar was draagvlak voor nodig, constateerde hij. Iedereen moest overtuigd raken dat dit de beste, eigenlijk onvermijdelijke, oplossing was voor het sociale leven in Hengstdijk. Eerst dus maar eens peilen bij de huidige gebruikers van De Schuur. Die zagen bijna allemaal een verhuizing wel zitten, gaven ze aan bij het bestuur. Voor de bewegingsuurtjes voor ouderen was de school prima. Alleen de badmintonners zouden achterblijven, de school was voor hun sport minder geschikt.

En de jaarlijkse kermis zou op de nieuwe locatie juist beter te organiseren zijn, zonder ingewikkelde wegafzettingen en gedoe met parkeerplaatsen. Sterker nog, de spelletjes die ze op de kermis neerzetten, zouden daar zelfs het hele jaar kunnen blijven staan, net als een jeu-de-boules-baan.

Overtuigende cijfers

Vervolgens riep het bestuur alle bewoners van Hengstdijk bij elkaar voor een bijeenkomst, samen met de dorpsraad. Het enthousiasme dat ze proefden tijdens die avond werd later bevestigd in de enquête die ze vorig jaar rondstuurden: maar liefst 75 procent van de reagerende huishoudens staat positief tegenover de school als nieuwe stek van de Schuur.

Behoorlijk overtuigend, zulke cijfers. Niet gek dat ze daarom verwachtten dat de gemeente het gebouw wel ter beschikking zou stellen. De praktijk bleek iets weerbarstiger. De gemeente wilde eerst even wat tijd nemen om na te denken over het hele vastgoedportfolio en dus ook over de school.

Dan maar kopen?

Het afgelopen half jaar begon het besef ineens in te dalen dat de allerbeste oplossing misschien was het gebouw dan maar zelf te kopen. Maar ja, leeg of niet, het stond nog steeds voor 500.000 euro op de balans van de gemeente. En niet iedereen in het bestuur was comfortabel met het idee om zelf te gaan investeren. En ben je dan niet aansprakelijk als bestuurder? In gesprekken met LSA werd een groot deel van de zorgen weggenomen.

Oefenen met activiteiten

Om iedereen alvast te laten wennen aan de gedroomde toekomstige situatie, zijn daarom nu aan het ‘oefenen’ met activiteiten die ze voor zich zien in het nieuwe gebouw, zegt De Roos. Zo zijn ze begonnen met een nieuwe koffieochtend en een repair cafe. Om te zien wat werkt en om straks op de nieuwe plek een vliegende start te kunnen maken.

Maar ook de gemeente kan zo zien wat De Schuur van plan is. Je moet als bewoners de gemeente toch bij de hand nemen en wegwijs maken in de mogelijkheden in jouw plannen en in het gebouw, zegt De Roos. Al was het maar omdat gemeente de verplichting heeft om maatschappelijk vastgoed zo duurzaam mogelijk te maken. Wat veel goedkoper en makkelijker wordt in de moderne school.

Denker en doeners

Net zoals in elk ander bewonersinitiatief, bestaan ook de vrijwilligers bij De Schuur uit zowel doeners als denkers. Wil je iedereen betrokken houden, zorg er dan dus voor dat iedereen aan de slag kan op de manier die past, zegt De Roos. De mensen die liever met de handen werken vroegen zich bijvoorbeeld af waarom er na drie vergaderingen helemaal nog niets gebeurd was. Terwijl de mensen die goed zijn met cijfers zo’n gedegen aanloop juist wel konden waarderen. Nu is er een duidelijke structuur, waarin iedereen aan de slag kan.

En ze gaan ze allemaal nodig hebben, de komende jaren, zegt De Roos. De aanvraag om als Dorpscentrum te mogen kopen wordt nu onderzocht en voorbereid. Het dreigt allemaal nog wel even te gaan duren en daarom zou het enorm helpen als de gemeente gewoon aangaf dat de school het verdient om maatschappelijk vastgoed te blijven. Dat zou het Dorpscentrum de tijd en ruimte geven om de plannen verder uit te werken. Tot die tijd vertrouwen ze er maar op in Hengstdijk en oefenen ze optimistisch door.

Gerelateerd