Ida van der Zwaag en Sabine van der Schaaf van Bewonersbedrijf Heechterp Schieringen. Het bewonersbedrijf is lid van LSA bewoners.
In de wijk Heechterp Schieringen in Leeuwarden ontstond 12,5 jaar geleden het eerste bewonersbedrijf van Nederland. Er bleef meer hetzelfde dan er veranderde, zeggen ze. Nog steeds kun je er als bewoners terecht voor zinvol vrijwillig werk dat goed is voor de buurt, onder andere in groenonderhoud, catering of schoonmaak. Er is niet echt een geheim voor zo lang al bestaan, denken ze. Zichtbaar zijn, iedereen een kans geven. En wil je aan de slag? Dan is het eerst koffie. En dan maar eens rustig kijken wat bij je past.
Heechterp Schieringen is een mooie wijk, zeggen bestuursleden Sabine van der Schaaf en Ida van der Zwaag. Mensen die er wonen voelen zich verbonden en willen vaak lang blijven. Maar het is ook een lastige plek om iets te organiseren. Veel bewoners studeren, of hebben een tijdelijke woning toegewezen gekregen. Daarnaast is voor bewoners in de wijk, voorheen de armste van Nederland, de stap naar betaald werk groot.
Na toekenning van het contract voor groenonderhoud door de gemeente in 2012, koos de nieuwe stichting er dan ook voor zo veel mogelijk mensen aan het werk te krijgen. In de eerste jaren stond er nog wel een zakelijk leider op de loonlijst van het bewonersbedrijf.
Toen dat contract stopte, besloten ze geen nieuwe aan te nemen: “Er ging relatief veel van ons geld naar een persoon. Nu kunnen we meer mensen de maximale vrijwiligersvergoeding bieden. Daardoor krijg je bij ons ook veel verantwoordelijkheid als vrijwilliger, bijvoorbeeld als coördinator. Mensen kunnen zo echt een stap maken bij ons. We hebben dus ook niet echt een hiërarchie. Dit bedrijf is van iedereen.”
Doordat we zelf ook allemaal in de wijk wonen, en onze activiteiten zo zichtbaar zijn, lukt het ons toch steeds om nieuwe mensen te vinden, die zich voor de stichting willen inzetten. En ze kloppen bij ons inmiddels ook aan voor veel meer dan werk. Dan is er eentje zijn huissleutel kwijt zijn en, gaat iedereen gelijk meehelpen.”
Die vertrouwde sfeer lijkt te werken, juist als het gaat om mensen aan het werk krijgen voor wie dat minder vanzelfsprekend is: “Wij zitten niet vast aan de beleidsregels en hebben nog de tijd. Als je ergens anders drie keer niet komt opdagen, kun je vertrekken. Bij ons kun je dan nog steeds terecht. Ook als je verslaafd bent, ben je meer dan welkom. Dan geven we je alleen geen vergoeding, maar een verse maaltijd uit onze keuken. Of wanneer je geen ritme hebt, omdat je al zes jaar thuis zit. Wij hebben de tijd. En wanneer onze mensen dan de overstap maken naar betaald werk, zit de basis er goed in.”
Deze aanpak komt de komende jaren goed pas, zeggen ze. De portiekflats in de wijk worden namelijk gesloopt en vervangen door nieuwbouw. Daarin komen ook weer mensen van buiten de wijk te wonen. Nog meer nieuwe buren, die elkaar moeten leren kennen en misschien aan de slag willen in de wijk. Om te zorgen dat we ook die mensen achter de voordeur vandaan krijgen, willen we meer gaan samenwerken met andere partners, zoals de gemeente, maar ook de speeltuinvereniging en het wijkcentrum.”
En zouden ze het, terugkijkend op de 12,5 jaar, anders aangepakt hebben? “Nee, niet echt. Of misschien toch iets minder chaotisch?” Enige discussie volgt. Daarna lachend: “Nou ja, misschien iets meer gestructureerd. Maar niet veel.”
Lees hier meer over de kracht en gezelligheid van bewonersbedrijven.