Tara van Roijen

“Ik ben trots op de veerkracht van mensen. Het zit ‘m in de kleine dingetjes. De kleine successen kunnen vieren, op kunnen staan na een val, volhouden totdat iets wel een keer lukt.”

Over Tara

Na een korte loopbaan op de kunstacademie begon ik met Taal- en Cultuurstudies. In die studie heb ik vooral gefocust op het bestuderen van ongelijkheid en onderdrukking. Tijdens de master Community Development ben ik gaan leren hoe je in de praktijk samen werkt aan een betere leefomgeving. Hier kwam voor mij de nadruk op de kracht van het collectief te liggen!

Een plek die me hierin erg gevormd heeft is Leeszaal Rotterdam West. Hier heb ik als vrijwilliger ontzettend veel geleerd over de waarde van laagdrempelige ontmoetingsplekken voor en door de buurt. Door open te vertellen over hun kijk op de wereld heeft elke vrijwilliger mij daar wel op diens eigen manier wat bijgebracht over gemeenschap, samenwerking, en organisatie. De solidariteit en dat gevoel van samen het beste ervan maken is wat me inspireert en mijn innerlijke drijfveer in het werk wat ik hier doe.

Bij LSA heb ik een dubbelfunctie: ik ben namelijk ook aan het werk als projectmedewerker voor het LPB (Landelijk Platform voor Buurt- en Wijkgericht werken), een ambitieuze club wijkambtenaren die in nauw contact staan met actieve bewoners in hun gemeenten. Dus zoekt jouw bewonersclub een ingang in de gemeente of kan jij bij je initiatief de blik van een wijkambtenaar gebruiken? Stuur mij een mail en ik ga voor je op zoek of ik een match kan maken.

Aandachtsgebieden

  • WijkWijzer en bewonersbetrokkenheid
  • Rechtvaardigheid in de wijk
  • (samenwerking met) LPB

Trots op

“Ik ben trots op de veerkracht van mensen. Het zit ‘m in de kleine dingetjes. De kleine successen kunnen vieren, op kunnen staan na een val, volhouden totdat iets wel een keer lukt.. Dat vind ik bewonderenswaardig en het benoemen waard”

Dromen en drijfveren

“Ik zou graag meer verbinding zien in een samenleving die ontzettend aan het verharden is. Mensen lijken steeds verder uit elkaar te komen staan, maar we staan dichter bij elkaar dan we denken en we hebben meer gemeen dan we denken. Ik hoop dat het collectieve welzijn van velen prioriteit krijgt over de individuele rijkdom van weinigen.”